giventlk54

فرق دین اسلام با ادیان دیگر در دو چیز است:

الف: دین اسلام آخرین دین و کامل ترین دین الهی است، و ادیان دیگر مطابق با شرایط زمانی و مکانی قبل از اسلام بوده است و قوانین آنها نیز مطابق با همان زمان و مکان بوده است.

ب: دین اسلام؛ دین مورد رضایت خداوند و بدون تحریف می‌‌باشد، اما ادیان دیگر ضمن آنکه نسخ شده‌‌اند و پیروی از آنها بعد از آمدن دین اسلام جایز نیست، در عین حال تحریف شده‌‌اند و بعضی از قوانین آنها ساخته دست بشر است نه قانون خداوند.

توضیح:

اسلام یکی از ادیان آسمانی و الهی است و به عنوان آخرین و کامل ترین دین الهی توسط آخرین پیامبر خدا حضرت محمد(ص) برای بشر معرفی گردید و قرآن کریم به عنوان کلیات قوانین و دستورالعمل این دین بر پیامبر اسلام توسط فرشته‌‌ای به نام جبرئیل امین نازل گردیده است.

معرفی کامل دین اسلام در نامه قابل گنجایش نیست، اما در حدّی که پاسخ سؤال شما کامل داده شود و ضرورت انتخاب دین اسلام و مزیّت آن با ادیان دیگر روشن گردد، به بعضی از مطالب اشاره می‌‌کنیم.

هر چند بحث در این مورد از جهات مختلف مفصل است، ولی ما برای اثبات حقانیت دین اسلام و پیامبر خداوند به بعضی از مطالب اشاره می‌‌کنیم امیدوارم که شما نیز با دقت آن را مطالعه کنید.

برای شناخت حقانیت دین اسلام باید قوانین آن را بررسی و مطالعه کنیم و برای شناخت پیامبر بر حق نیز علاوه بر اعجاز، دو راه مهم وجود دارد، که به طور اختصار این دو مسئله را همراه با تفاوت احکام دین اسلام با ادیان تحریف شده اشاره می‌‌کنیم. 

دین اسلام دین رأفت، رحمت و مودّت و دوستی است و پیامبر اسلام به عنوان رحمت برای عالمیان از جانب خداوند مبعوث به رسالت شده است، قوانین و کتابی که اسلام برای هدایت بشر دارد، منطبق بر عقل و منطق می‌‌باشد.

به طور کلی، دین اسلام بر اساس عقل و منطق، همراه با محبت ودوستی پایه‌‌گزاری شده است و در اصل اولی، دین اسلام از خشونت و برخورد خشن، بیزار و متنفر می‌‌باشد.

برای اثبات این مطلب؛ هم آیات قرآن و کتاب آسمانی مسلمانان باید ملاحظه شود و هم سیره عملی خود پیامبر اسلام و هم چنین دستور العمل‌‌ها و بیانات پیامبر اسلام باید ملاحظه گردد.

 

 

الف) قرآن کریم خطاب به پیامبر اسلام می‌‌فرماید: «وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمِینَ»؛ ما تو را نفرستادیم مگر به عنوان رحمت برای جهانیان.

دینی که؛ پیامبرش را به عنوان رحمت برای مردم معرفی می‌‌کند مسلماً نمی‌‌تواند دین با خشونت باشد.

در آیه دیگر به پیامبر اسلام دستور به تواضع و فروتنی در مقابل مؤمنین را بیان می‌‌کند و می‌‌فرماید: «وَ اخْفِضْ جَناحَکَ لِلْمُؤْمِنِینَ»؛ «بال خویش را براى مؤمنان فرو گستر».

و نیز در جای دیگر، خداوند به پیامبرش فرمان عفو و گذشت و مدارا را صادر می‌‌کند، «خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِینَ»؛ گذشت پیشه کن و به [کار] پسندیده فرمان ده و از نادانان رخ برتاب.

تمام این آیات بیان گر و نشانه رحمت بودن پیامبر اسلام و ملایم و با مودت بودن و مطابق منطق بودن دین اسلام می‌‌باشد؛ زیرا اگر اسلام دین محبت، الفت، صمیمت و دوستی نمی‌‌بود، این همه تأکید به عفو، گذشت، محبت، اخلاق نیک و امثال این امور معنا نداشت.

تأکید می‌‌کند که پیامبر باید با عفو، گذشت، مهربانی و محبت و اخلاق نیک با دیگران رفتار کند و در برابر مؤمنین متواضع باشد.

 

ب) رفتار و سیره عملی اسلام:

1- پیامبر اسلام بسیار دلسوزو مهربان نسبت به دیگران بوده است ولذا اگر افراد از روی عناد به خداوند یکتا ایمان نمی‌‌آوردند، غم و غصه گمراهی دیگران بر پیامبر سنگینی می‌‌کرد تا جایی که قرآن می‌‌فرماید: «لعلک باخع نفسک»؛ این نشانه مهربانی و دلسوزی خالصانه او را نشان می‌‌دهد.

2- اخلاق نیک، به شهادت تاریخ، پیامبر اسلام بهترین و نیکوترین اخلاق را داشته است؟ رفتار و گفتار خود پیامبر اسلام هم از نظر قرآن و هم از نظر تاریخ، نشان می‌‌دهد که حضرت با نیکوترین اخلاق و بهترین گفتار، حتی با دشمنان خود را داشته است.

پیامبر اسلام آنقدر با مهربانی و نیکوئی با مردم رفتار نمود که قرآن او را به عنوان نمونه اخلاق عظیم معرفی می‌کند؛ «إنک لعلی خلق عظیم».

پیامبر اسلام، در تمام مسائل با صبر، شیکیبائی، عفو وگذشت رفتار می‌‌نمود و در برخورد با همگان با چهره باز و بشاش برخورد می‌‌نمود. 

همسایه یهودی حضرت هر روز با خاکستر از آن حضرت استقبال می‌‌کرد و پیامبر(ص) بدون هیچ واکنشی، پس از تکان دادن لباس‌ها و مرتب کردن وضع ظاهری‌‌اش به راه خود ادامه می‌‌داد، و روز بعد، با آنکه می‌‌دانست همان برنامه تکرار می‌گردد، نیز تغییر مسیر نمی‌‌داد. یک روز از آنجا می‌‌گذشت با کمال تعجب از خاکستر خبری نشد، حضرت با لبخند بزرگوارانه‌ای گفت: رفیق ما امروز به سراغ ما نیامد! گفتند: بیمار است. فرمود: باید به عیادتش برویم. بیمار یهودی، وقتی پیامبر اسلام را بالای سرش مشاهده نمود، در چهره آن حضرت صمیمیت و محبت صادقانه‌‌ای احساس کرد که گویی سالها است با وی سابقه دوستی و آشنایی دارد و تمام کینه‌‌های مرد یهودی نسبت به حضرت، به مهر و صفا تبدیل گردید.

آیا دینی که رهبرش اینگونه حتی با دشمنانش برخورد دارد، دینی خشن و بی رحم است، یا دین با صفا و محبت و اخلاق و مهر و عاطفه؟! 

اگر تاریخ صدر اسلام را مطالعه کنید پی می‌‌برید که در اثر برخورد نیک واخلاق حمیده پیامبر اسلام و مهرو عطوفت که در دین اسلام وجود داشت، اقوام و ملل مختلف از اطراف و اکناف مدینه به اسلام می‌‌پیوستند و شعاع خورشید اسلام هر روز قلمرو بیشتری را فرا می‌‌گرفت. در نخستین فتوحات اسلامی و رفتار مهربانانه پیامبر اسلام و مسلمانان، مسیحیان شبه جزیرة العرب و شامات و غیره شیفته اسلام شدند واز صمیم دل آن را پذیرفتند.

اما برای صحت ادعای پیامبری پیامبر اسلام و آوردین اسلام، گذشته از راه اعجاز؛ دو راه مهم وجود دارد:

یکی؛ جمع آوری قرائن وشواهد مختلف برای صحت ادعای نبوت.

دوم؛ تصدیق کتب آسمانی قبل از آن پیامبر.

اینک هر دو راه را به طور مختصر بررسی می‌نمائیم.

الف) جمع آوری شواهد در صحت رسالت پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله وسلم)