زرتشت، دینی آسمانی یا آئینی دروغین؟
دکتر محمدحسین رجبی دوانی، مورخ و پژوهشگر تاریخ اسلام در گفتگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان با اشاره به شباهت آئین زرتشت به اسلام اظهار کرد: زرتشت مسلک نداشت، بلکه «دین»ى آورده بود که تمام ویژگى ادیان ابراهیمى را داشته و حتى از تمام آنها به اسلام نزدیک‌تر بود.
وی گفت: این آیین دارای پیامبر، کتاب آسمانى، بهشت و دوزخ، پل صراط (چینو?د)، ابلیس و شیاطین (اهریمن و دیوها)، فرشتگان، عالم شهادت و عالم غیب (جهان گیتى و جهان مینو)، آخرالزمان و موعود الهى (سوشیانت)، عبادات پنجگانه همه روزه، موهبت و?لایت - تقرب- الهى (فرّ ایزدى)، موهبت وِلایت - رهبرى - الهى (فرّ کیانى)، موهبت مرجعیت دینى (فرّ موبدى)، حرمت مسکرات (شراب هوم)، حرمت تندیس و نگاره هاى مقدس، و بسیارى دستورات تربیتى مشابه با اسلام بوده که در دیگر ادیان و آئین‌هاى کهن تقریباً مفقود است.
رجبی دوانی با اشاره به آیه 17 سوره شریفه حج افزود: در قرآن مجید «مجوس» که آن زمان به زرتشتیان اطلاق مى‌شد، در کنار دیگر پیروان ادیان یهودى، مسیحى و صابئین ذکر شده است.
« إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ الَّذینَ هادُوا وَ الصَّابِئینَ وَ النَّصاری وَ الْمَجُوسَ وَ الَّذینَ أَشْرَکُوا إِنَّ اللَّهَ یَفْصِلُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّ اللَّهَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ شَهیدٌ؛ کسانی که ایمان آوردند و کسانی که یهودی شدند و صابئی ها و مسیحیان و زرتشتیان و کسانی که شرک ورزیدند ، البته خدا روز قیامت میانشان داوری خواهد کرد ، زیرا خدا بر هر چیزی گواه است.»
زرتشت راه ابراهیم(ع) را ادامه داد
از حضرت ابراهیم و دین حنیف او در تاریخ سابقه‌ای جز زرتشتیان باقی نمانده است، لذا مورخان بسیاری بر این عقیده اند که زرتشت از پیامبران مروج دین حنیف بوده و علت احترام زرتشتیان به آتش بخاطر سرد شدن آن بر حضرت ابراهیم(ع) است.
رجبی دوانی در زمینه رابطه دین زرتشت و آیین حضرت ابراهیم(ع) عنوان کرد: دین زرتشت یکى از ادیان آسمانى کهن است که ظاهراً همزمان با آئین «ودا» در هندوستان و احتمالاً پیش از دین یهود بوده، به همین جهت برخى مفسران قرآن و مورخان اسلامى احتمال می‌دهند زرتشت پیامبر همان حضرت ابراهیم(ع) بوده است.
وی در خصوص استناد به اوستا گفت: کتاب اوستا مهمترین مستند تاریخى است که به زبان آریایی‌های دوره ماقبل مهاجرت به ایران ضبط شده است و خویشاوندى با زبان سانسکریت و نیز زبان پارسى باستان درکتیبه هاى هخامنشى دارد. گذشته از این، آنچه در نوشته‌هاى یهودیان در تورات آمده است و مورخان یونانى و هندى و چینى نوشته اند، حاکى از وجود دینى ایرانى است که در تاریخ هرودوت مشخصه هاى ظاهرى آن نیفروختن آتش مقدس، ممنوعیت صرف مشروبات الکلى، و اهداى قربانى به معبد بوده است.
این پژوهشگر تاریخ اسلام در زمینه ارتباط یهودیت با اسلام عنوان کرد: اگر بر اساس کتاب تورات که امروز در دسترس است مقایسه کنیم، باید گفت با اصول و مبانى دیانت اسلام تفاوت هاى اساسى داشته و جز ذکر نام پیامبرانى که در قرآن ستایش شده اند و تورات تمام آنها را تحقیر و حتى تفسیق کرده، هیچ اشتراکى با قرآن وجود ندارد.
وی افزود: کافى است بدانیم در برابر آن همه تأکید قرآن بر آخرت حتى یک بار هم در تورات فعلى نام و یاد و اثرى از آخرت، بهشت و جهنم نیست.
این محقق تاکید کرد: امروز هزاران بار بیش از یهودیت و حتى مسیحیتى که عیسى را تنها پسر خدا مى شمارد، آئین زرتشت با اسلام قرابت داشته و جاى آن است که بدون احساسات مثبت و منفى مجدداً و به دقت آن را بازخوانى کنیم.
رجبی دوانی خاطرنشان کرد: شاید همین قرابت بوده که ایرانیان را خونخواه اهل‌بیت(ع) و همچنین مروج اسلام در آسیاى میانه، ترکستان، مغولستان، هندوستان، هندوچین، چین و اقیانوسیه کرده است.
منبع:yjc.